×ÅËÎÂÅÊ-ÃÎÐÎØÈÍÀ È ÏÐÎÑÒÀÊ / PIZERHOMO KAJ SIMPLULO
Fino de la rakonto pri
la Princino kaj Junulo — Mi
songhis koshmaron. Sed nun chio pasis. Mi tiel amas vin!
— la Junulo etendis la brakojn por brakumi la
Princinon. Sed
okazis neatenditajho. La
Princino — Larmoj
ekfluis el la okuloj de la Junulo. Ne, lia vizagho tute
ne estis timinda. « — Chio
vanas, — malgaje ekzumis Ahhumdus. — Chi tion ech mi
ne povas helpi. En
tiu sekundo nekonate de kie aperis la Korvo. Li alflugis
la Princinon kaj diris homvoche: — Vi
do tiel amis la Junulon ghis kiam vin envultis Turroputo.
Rememoru, rememoru tion. Amu lin, kaj tiam… La
Korvo ne findiris. La
Princino turnis sin al la Junulo kaj kisis lin. La
suferplena grimaco en la vizagho de la Junulo malaperis,
kaj per kia mirakla lumo ghi iluminighis! Kaj Jen
kio estis kashita en la vortoj: «Amu lin, kaj tiam…» Mi
povus skribi, ke poste estis edzighfesto kaj, Sed
mi priskribas nur tion, kion mi mem vidis; aliaj elpensu
chian chiajhon. Mi ne estis en tiu chi edzighfesto, eble
mirakla kaj ghoja, sed ne por mi. |
Êîíåö èñòîðèè î Ïðèíöåññå è Þíîøå - Ìíå ñíèëñÿ ñòðàøíûé ñîí. Íî òåïåðü âñå ïðîøëî. ß òåáÿ òàê ëþáëþ! - Þíîøà ïðîòÿíóë ðóêè, ÷òîáû îáíÿòü Ïðèíöåññó. Íå òóò-òî áûëî. Ïðèíöåññà ïîäíÿëà ãîëîâó, âçãëÿíóëà íà åãî èñêàæåííîå ñòðàäàëü÷åñêîé ãðèìàñîé ëèöî è, îòñòóïÿ íà øàã, â óæàñå âîñêëèêíóëà: - È òû âñåãäà áóäåøü òàêèì? Íå ïîäõîäè, íå ïîäõîäè êî ìíå! Ñëåçû ïîòåêëè èç ãëàç Þíîøè. Íåò, ëèöî åãî âîâñå íå áûëî ñòðàøíûì. "Êàêàÿ Ïðèíöåññà æåñòîêàÿ", - ïîäóìàë ÿ, ïîçàáûâ, ÷òî ñåðäöå ó íåå çàêîëäîâàíî. - Âñå íàïðàñíî, - ãðóñòíî ïðîæóææàëà Àõóìäóñ. - Òóò è ÿ íå ìîãó ïîìî÷ü. È â ýòó ñåêóíäó îòêóäà íè âîçüìèñü ïîêàçàëñÿ Âîðîí. Îí ïîäëåòåë ê Ïðèíöåññå è ñêàçàë ÷åëîâå÷åñêèì ãîëîñîì: - Âåäü òû òàê ëþáèëà Þíîøó, ïîêà òåáÿ íå çàêîëäîâàë Òóððîïóòî. Âñïîìíè, âñïîìíè ýòî. Ëþáè åãî, è òîãäà... Âîðîí íå äîãîâîðèë. Ïðèíöåññà ïîâåðíóëàñü ê Þíîøå è ïîöåëîâàëà åãî. Ñòðàäàëü÷åñêàÿ ãðèìàñà íà ëèöå Þíîøè èñ÷åçëà, è êàêèì æå ÷óäåñíûì ñâåòîì îçàðèëîñü îíî. È êàê çàñèÿëî ëèöî Ïðèíöåññû, òåïåðü, êîãäà ëþáîâü ñíîâà ñîãðåëà åå ñåðäöå. Êîí÷èëîñü çàêëÿòüå Êîëäóíà! Òàê âîò ÷òî áûëî ñêðûòî â ñëîâàõ "Ëþáè åãî, è òîãäà..." ß áû ìîã íàïèñàòü, ÷òî ïîñëå áûëà ñâàäüáà è, êàê ãîâîðèòñÿ â ñêàçêàõ, "è ÿ òàì áûë, ìåä, ïèâî ïèë, ïî óñàì òåêëî, äà â ðîò íå ïîïàëî". Íî ÿ îïèñûâàþ òîëüêî òî, ÷òî âèäåë ñàì; ïóñòü äðóãèå ïðèäóìûâàþò âñÿêóþ âñÿ÷èíó. Íå áûë ÿ íà ýòîé ñâàäüáå, äîëæíî áûòü, ÷óäåñíîé è âåñåëîé, íî íå äëÿ ìåíÿ. |