| III
            Слава о богатствах Израиля
                распространялась по всей
                земле, соседние народы
                завидовали ему.Но Всевышний наводил на
                них победоносное оружие
                евреев, и язычники не
                осмеливались на них
                нападать.К несчастию, человек не
                всегда повинуется самому
                себе, почему верность
                Израильтян своему Богу не
                продолжалась долгое время.Они постепенно начали
                забывать все благодеяния,
                которыми Он их осыпал,
                только изредка призывали
                Его имя и обращались за
                помощью к волшебникам и
                чародеям.Цари и вожди заменяли
                своими законами те, что дал
                им Мосса; храм Божий и
                богослужения были
                заброшены, народ предался
                наслаждениям и потерял
                свою первоначальную
                чистоту.Много веков прошло после
                выхода из Египта, когда Бог
                решил снова наказать их.Чужеземцы начали нападать
                на землю Израиля,
                опустошая поля, разрушая
                селения и уводя жителей в
                плен.Язычники явились из-за
                морей, из страны Ромеев;
                они покорили евреев и
                назначили военачальников,
                которые управляли ими по
                повелению Кесаря.Разрушая храмы, они
                принуждали жителей не
                поклоняться больше
                невидимому Богу, а
                приносить жертвы богам
                языческим.Благородных из них они
                делали воинами, женщин
                уводили к себе в жены, а
                простой народ, обращенный
                в рабство, тысячами
                отправляли за моря;даже детей их накалывали
                на острие меча. Вскоре по
                всей стране Израильской
                слышались только рыдания и
                стоны.В таком-то крайнем
                бедствии они вспомнили о
                своем великом Боге: они
                воззвали к Его милосердию,
                умоляя простить их. И Отец
                наш по своей неистощимой
                благости услышал их
                мольбу.  | III 
            Famo
                pri richajhoj de Israelo disvastighis tra tuta
                tero, najbaraj popoloj enviis al ghi.Sed
                Plejaltulo direktis kontrau ilin venkantan
                armilon de hebreoj, kaj paganoj ne kuraghis ataki
                ilin.Je
                malfelicho, homo ne chiam obeas sin mem, tial
                fideleco de Israelanoj al sia Dio ne dauris
                longan tempon.Ili
                poiome komencis forgesi chiujn bonfarojn, per
                kiuj Li ilin supershutis, nur malofte vokadis
                Lian nomon kaj turnis sin por helpo kaj
                sorchistoj kaj magoj.Reghoj
                kaj estroj anstatauigis per siaj leghoj tiujn
                leghojn, kiujn donis al ili Mossa; templo Dia kaj
                diservoj estis forlasitaj, popolo sin disponigis
                al plezuroj kaj perdis sian originan purecon.Multaj
                jarcentoj pasis post eliro el Egipto, kiam Dio
                decidis ree puni ilin.Fremdlandanoj
                komencis ataki landon Israelan, malplenigante
                kampojn, detruante vilaghojn kaj forkondukante
                loghantojn en kaptitecon.Paganoj
                venis el trans maroj, el lando de Romianoj; ili
                konkeris hebreojn kaj postenigis militestrojn,
                kiuj regis ilin lau volo de Cezaro.Detruante
                templojn, ili devigadis loghantojn ne plu adori
                nevideblan Dion, sed faradi oferojn al dioj
                paganaj.Noblajn
                el ili oni faris soldatoj, virinojn faris siaj
                edzinoj, sed simplan sklavigitajn popolanojn
                milope sendadis trans marojn;ech
                infanojn iliajn oni trapikadis per pinto de
                glavo. Baldau tra tuta lando Israela audighis nur
                ploroj kaj ghemoj.En tia
                ekstrema malfelicho ili rememoris pri sia granda
                Dio: ili ekvokis por Lia karitato, petegante
                pardoni ilin. Kaj Patro nia pro sia senfina
                boneco ekaudis ilian petegon.  |