II
INTERNACIAJ
EKSPRESAJ KURSOJ
La plej forta rekta
motivo por lerni Esperanton nuntempe estas sendube la
ebleco tuje, dum la lernado mem, havi la shancon
kontakti, paroli kun eksterlandanoj, alilandanoj
havantaj alian gepatran lingvon.
Sekve, la plej efikaj
kursoj ne nur lingve sed ankau movade estas tiuj en
kiuj kune sidas en la sama klaso gelernantoj el
diversaj landoj. Tiaj kursoj ja okazas kaj okazadis
dum jardekoj diversloke sur la terglobo, sed chiam
nur en la dua, perfektiga grado. Do, ilin povis
cheesti nur tiuj kiuj jam finlernis la bazan gradon
ie kun siaj samlandanoj en sia loka societo, lernejo,
kulturdomo. Nur per la Zagreba Metodo ni plurfoje
sukcese organizis komunajn internaciajn kursojn por
absolutaj komencantoj - ekde nulo. Tiaj kursoj havas
multajn avantaghojn kaj nur unu malavantaghon.
La malavantagho estas
ke ilin povas organizi nur relative richaj landoj kaj
esperantistoj kiuj vivas sufiche proksime de landlimo
de iu alia lando. (La plej multaj chinoj, sovetianoj
au brazilanoj tion ne povas.) La kauzo estas tiu ke
la kursanoj devas havi monon por vojaghi al alia
lando kaj ke tiu vojagho ne rajtus tro longe dauri.
Kaj jen la avantaghoj:
1. Lerni kune kun
eksterlandanoj signifas la tujan efektivigon de la
baza celo: per Esperanto kontakti alilandanojn kaj
vojaghi kaj per tio oni tuj altege levas la
motivforton de la gelernantoj.
2. Lerni kun
alilandanoj signifas paralele kun la lernado tuj devi
paroli char alikaze oni ne povas esti komprenata.
3. Por shpari la
kostojn kaj certigi egalecon de la lernantoj la plej
simpla maniero estas organizi duurbajn kursojn (tiel
ke grupo el unu urbo de lando A vojaghu al grupo en
alia urbo en lando B). La gekursanojn necesas loghigi
en la hejmoj de la kursanoj en la gastiganta urbo.
Tiamaniere ili estas kune ankau ekster la lernotempo
kaj daure praktikas siajn sciojn.
4. Por realigi chion
tion grupo X vojaghos al grupo W kaj poste inverse,
la grupo W vojaghos al la grupo X je tri-taga
restado. Tiamaniere la kurso mem farighas samtempe
vojaghado kaj malmultekosta turismo.
Chiuj tiuj avantaghoj
kauzas ke la efikeco de tiaj kursoj estas multoble
pli granda ol che la kursoj en kiuj lernas nur
samlingvanoj. Tiel nur post 6-taga komuna lernado kaj
kelktaga antaupreparo en sia urbo la gekursanoj
senprobleme komunikadas kaj ensorbas ankau la
esperantismon pro samtempa tuja akiro de alilanda
esperantista amiko.
Ni tial forte
rekomendas tion al chiuj kiuj havas ian ajn shancon
organizi la instruadon kune kun iu alilanda grupo.
Post pluraj
eksperimentoj (trilanda eksperimento kun hungaroj,
austroj kaj jugoslavoj kaj 5 komunaj kursoj inter
jugoslavoj kaj austroj) montrighis ke necesas
organizi tiujn kursojn jene:
Post la interkonsento
pri la datoj de la forvojagho kaj pri la nombro de
intershangheblaj gejunuloj chiu el la du grupoj (ekz.
grupo X el Graz en Austrio kaj grupo W el Zagrebo en
Jugoslavio) lernas ankorau en sia urbo kun sia loka
kursgvidanto la 1-an kaj 2-an lecionon de la
lernolibro. Kun tiu scio la grupo X forvojaghas al la
grupo W. Tie ili restas 3 tagojn, lernas kune kun la
grupo W lecionojn 3-an, 4-an, 5-an kaj 6-an,
eventuale ankau la 7-an.
Oni aplikas la samajn
principojn priskribitajn en naciaj semajnfinaj
kursoj. La grupo X havas zagreb-metodan lemolibron en
sia nacia lingvo kaj la grupo W en la sia. Sekve, ili
lernas la gramatikon mem lau la sistemo de grupa
memlernado el la libro sen instruistaj klarigadoj kaj
poste ili kune ekzercadas - la plej chefa punkto
estas ke la konversaciaj duopoj estu intemaciaj (en
chiu duopo estu unu el grupo X kaj alia el grupo W).
Che ekzercoj A) en la
lernolibro (tradukendaj demandofrazoj al Esperanto)
X-grupanoj faras tion el sia lingvo kaj la W-grupanoj
el la sia. Tamen la esperanta rezulta versio devas
esti preskau tute identa. Oni skribos tiujn
esperantajn frazojn sur la tabulon por ke chiuj vidu,
korektos ilin kaj poste povos uzi kiel demandojn por
reciproka demandado kaj konversacio en duopoj. Chiu
grupo havos E-instruiston - gvidanton. Ili du
interkonsentas pri gvidado kaj de tempo al tempo
instrukcias nacilingve al la gelemantoj (chiu al sia
lernantoparto) kion ili faru.
Post la 4-hora taga
lernado oni tagmanghas (chiu che sia gastiganto) kaj
posttagmeze rekunvenas por kune turismi. Vespere chiu
gastiganto kondukas sian gaston hejmen por
vespermanghi kaj tranokti kaj matene ili reiras al la
4-hora komuna lernado.
Semajnon au du pli
poste, lau la interkonsento, la grupo W reciprokas la
viziton al la grupo X kaj oni procedas same dum la
tri komunaj tagoj nun en alia urbo kaj lando lernante
la restintajn lecionojn (la 7-a ghis la 10-a au 11-a
char la 11-a kaj la 12-a ne estas devigaj).
Fine, jen kelkaj
evitendajhoj:
1. Povas okazi ke al
tiaj internaciaj kursoj alighas gejunuloj ne por
lerni Esperanton sed por akiri eblecon kontakti
eksterlandanon kaj babili kun li en la angla au alia
en la lernejo jam plurajn jarojn lernita lingvo.
Tiukaze la gekursanoj ne emas lerni kaj ghenas aliajn
babilante. Tiajn oni nepre devas forigi el la kurso.
Por eviti ilin antau la vojagho oni jam en la prepara
loka fazo (du unuaj lecionoj) rimarkos kiuj ili estas
kaj oni tuj malakceptu ilin kunvojaghi au forte
admonu ke kaze de ilia babilado en aliaj lingvoj ili
estos forjhetitaj el la kurso.
2. Povas esti ke en
infana grupo trovighas lemantoj kiuj lernas
Esperanton por plachi al la instruisto kiu samtempe
estas instristo de iu lernobjekto en la lernejo. Tiaj
ne komprenas la verajn celojn kaj ne multe lernas.
Sekve, profesiaj instruistoj devus konsideri tion
ankau antau la forvojagho kaj provi eviti tiajn.
3. La grupoj kiuj
interkonsentas pri komuna lernado devas esti aghe
similaj. Tio tre gravas por gejunuloj. Estas esenca
eraro se kunighas grupo X el 17-jaruioj kun grupo W
el 14-jaruloj.
En la menciataj kazoj
ne okazos la dezirata kontakto inter ili kaj la
efektoj estos ne tro grandaj.
Se oni, do, evitos
tiujn faktorojn, ni rekomendas al chiuj kiuj
decidighas fari tion kaj kiuj havas en sia nacia
lingvo lernolibron de la Zagreba Metodo klopodi
organizi tiajn kursojn. Ili postulas sufiche multan
organizan antaupreparon, sed poste ili dauras
mallonge kaj donos al vi rapide
"plenbakitajn" novajn esperantistojn.
Nature, oni ne forlasu ilin poste. Daurigu kun ili la
lemadon je B-nivelo proksimume 1-2 foje semajne kaj
insiste propagandu inter ili la neceson somere pasigi
almenau 7 tagojn en iu internacia
Esperanto-renkontigho (kongreso, seminario,
kunloghado, turisma semajno ktp.) Ideala por
tiuspecaj kursoj sendube estas Europo char sur
relative malgranda teritorio trovighas multaj ne tro
grandaj landoj kun multaj lingvoj. Krome, preskau
chiuj el ili estas ekonomie evoluintaj kaj plej
multaj loghantoj povas pagi tiajn vojaghkostojn.
Ankau politikaj rilatoj inter plejmulto el la europaj
landoj estas stabilaj kaj sufiche bonaj kaj nun jam
chirkau duono el ili posedas adaptitan lernolibron
por la Zagreba Metodo.
Krome, notu ke en
Zagrebo ni havas chiumonate unu ekspreskurson. Se iu
ajn volas veni al Zagrebo sufichas nur anoncighi unu
monaton antaue. Chi tie vi trovos chiam
intershangheblan grupon - chefe konsistantan el
gejunuloj ghis 30-jaraghaj.
La plej efika maniero
rapidege atingi bonan parolkapablon estas kombini la
ekspresajn 2-semajnfinajn kursojn kun tuj posta
partopreno en iu granda internacia arangho (por
gejunuloj, ekz. TEJO-kongreso). Tiaspeca kurso kiun
ni organizis en Zagrebo en Julio 1988 montris ke
chiuj supozoj realighis. Ni organizis kurson por
gejunuloj dum du semajnfinoj (1-3.07. kaj 8-10.07.)
en kiu lernis 17 personoj. El ili 10 aktive
partoprenis TEJO-kongreson en Zagrebo, de la 15-a
ghis la 22-a de julio. Post la kongreso jam chiuj
povis sufiche flue paroli en Esperanto. Sed malofte
okazas ke oni havas internacian kongreson en au
proksime de sia urbo. Tamen, se tia okazo
prezentighas, nepre necesas eluzi ghin. Do, tiuj
urboj en kies proksimeco okazas iu internacia
E-arangho, devus nepre organizi rapidajn kursojn
senpere antau tiu arangho, inkluzive kun organizita
vojagho por partopreni en ghi.