"Ó
׸ðíîãî ìîðÿ"
(ìóç: Ì. Òàáà÷íèêîâ, ñë. Ñ. Êèðñàíîâ)
Åñòü ãîðîä, êîòîðûé ÿ âèæó âî
ñíå, Î, åñëè á âû çíàëè, êàê äîðîã Ó ×¸ðíîãî ìîðÿ ÿâèâøèéñÿ ìíå  öâåòóùèõ àêàöèÿõ ãîðîä (2 ðàçà) Ó ×¸ðíîãî ìîðÿ. Åñòü ìîðå, â
êîòîðîì ÿ ïëûë è òîíóë, Âîâåê íå çàáóäó áóëüâàð è
ìàÿê, Ðîäíàÿ çåìëÿ, ãäå ìîé äðóã
îäåññèò À æèçíü îñòà¸òñÿ ïðåêðàñíîé
âñåãäà - |
"Che la nigra
maro"
(muziko - M Tabachnikov; vortoj - S.
Kirsanov; Esperantigis S. Vajnblat)
Mi songhis pri l' urbo,
tre kara al mi En sunaj radioj brulanta, Kaj dolchaj odoroj de la akaci' Min vokas al urbo floranta (2-foje) Che la Nigra maro. Ekzistas la maro, mi dronis en
ghi, Neniam forgesos mi pri
la lumtur' Chi tie amik' mia kun
bajonet' Kaj restas belega la
viv' ghis la fin', |