Kiam mi proponis sendi agitpaghon pri Esperanto al aliaj
novajh-grupoj, iuj
esperantistoj tre ekkoleris kontrau mi kaj skribis, ke tio estus
"spamado"
(jen tute ne pruntinda malbela anglismo) kaj ke oni ekmalamus
Esperanton pro
tio. Tiu timo, lau mi, estas senbaza. Chiuj au preskau chiuj
homoj (ankau
"provider'oj") komprenos, ke temas pri serioza kaj
nobla afero. Reklamo de
Esperanto povas elvoki malamon nur che TRE malbonaj homoj, sed
kial ni zorgu
pri ilia reago? La sektemaj esperantistoj, kiuj ne propagandas la
internacian lingvon, timante ke tio elvokos malamikan reagon,
faras grandan
eraron. Vershajne, ili pensas, ke Esperanto estas io hontinda kaj
punebla,
ke ghin necesas kashi en angulo kaj konservi ghis tiu tempo, kiam
ghi per si
mem, sen propagando kaj disvastigado, farighos tutmonda lingvo
(!).
Vendisto, kiu ne reklamas sian varon, ne profitos. Se
esperantistoj deziras
pasive atendi ghis per si mem amase alvenos dezirantoj lerni
Esperanton, ili
perfidas sian mision. Rememoru unuajn kristanojn: ili iris al
krucoj, al
torturoj kaj ekzekutoj pro sia kredo. Ili ne timis
"spami" kaj venkis.
Ekrigardu al Jehovistoj: ili predikas naivajhojn, sed pro tio ke
ili venas
al chiu homo, ili akiras novajn adeptojn. Ilia ideo estas
malghusta, sed
agadmaniero ghusta, kaj ili progresas; nia ideo estas ghusta, sed
agadmaniero malghusta, kaj ni ne progresas.
La mondo estas plena de reklamo - en revuoj, en TV kaj jam ankau
en
Interneto. Sendube, ankau ni havas rajton reklami kaj propagandi
nian ideon.
Multaj, tre multaj homoj atendas tion de ni. Milionoj da homoj en
chiuj
landoj ne vidas sencon en la vivo, ili senrevighis pri la homaro
pro
krueleco, malnobleco ktp. La popoloj bezonas ian freshan noblan
unuigantan
ideon, precipe nun, kiam komencighas nova jarmilo.
Oni ofte sendas plej stultajn leterojn al diversaj forumoj,
senbare
propagandas politikan ekstremismon, naciismon, militemon ktp; vi,
estimataj
kritikantoj de mia ideo, ne estas kontrau tio. Sed sendi
poresperantan
agitpaghon - tio estas krimo (en ies okuloj)! Kvankam mi ankorau
nenion
faris, s-ro Yves el Kanado jam denuncis al mia
"provider" pri mia intenco...
Tio pruvas miajn vortojn, ke nian aferon kontraubatalas ne
eksteruloj, sed
iuj esperantistoj mem.
Kiam Zamenhof eldonis sian Unuan Libron, li dissendis ghin al
multaj homoj
(do, li "spamis"). Li ne timis, ke oni ekmalamos la
novan lingvon. Kaj tiel
li tuj trovis samideanojn. Same agadis chiuj unuaj esperantistoj,
pro tio
Esperanto dum unuaj jardekoj tre disvastighis. Venado al chiu
novajh-grupo,
al chiu ret-adreso, al chiu homo estas ghusta vojo, ghi povas
rapide
popularigi Esperanton. Se ne mi, do iu alia nepre okupighu pri
tio.
Normala reago de normalaj homoj pri Esperanto estas: aprobo (en
plej malbona
okazo - skeptikismo). Mi parolis kun multaj homoj pri Esperanto
kaj NENIAM
mi renkontis malamikan reagon. Mi estas absolute konvinkita, ke
99% da
komputeristoj, ricevunte nian agitpaghon, legus ghin trankvile
kaj kun
intereso kaj ke iuj el ili ekdezirus lerni Esperanton. Poste ilin
sekvus
iliaj amikoj, kaj tiel plu.
"Spamado" povas esti diversa. Unu afero - reklami
stultajhojn (kiu faras
tion, malutilas al homoj), kaj tute alia afero - reklami la
necesegan
internacian lingvon (kiu faras tion, savas la homaron). Esperanto
estas nek
komerca afero, nek religia, nek privata; tial oni tute ne povas
nomi
disvastigadon de internacia lingvo - "spamado".
Disvastigado de Esperanto
estas plej bona afero, kiun oni povas fari per Interneto...
Aforismo de la tago: Kiu amas homojn, tiu ne timas ilin (kaj
inverse). (07.02.99)