Tio ne estas plena vero. Mi ne estas en opozicio al tuta
REU, mi subtenas
tiun organizajhon. Mi estas en opozicio nur al ghiaj
nunaj gvidantoj, al tiu
strategio, kiun ili efektivigas.
Tiuj gvidantoj per si mem ne estas malbonaj homoj. Ili
estas esence bonaj,
agrablaj kaj afablaj homoj. La problemo pri ili estas nur
tio, ke ili ne
kapablas esti gvidantoj de E-asocio. Ili ne komprenas au
ne emfazas publike
la globalan signifon de Esperanto. Ili estas sanaj kaj
gajaj, tial ili ne
volas rimarki dolorojn de la mondo. Ili ne interesighas
pri spirita
filozofio, ili ne estas patriotoj de Rusio, ne kunsentas
al la trompita kaj
ekspluata laborularo. Ilia horizonto estas tre limigita.
La nunaj gvidantoj konsideras Esperanton nur kiel ludon,
kiel ilon por
memesprimado, por originalumado. Nur por montri sin, por
shajni (al si mem
kaj al aliaj) reghetoj en la "verda mondeto".
Ili intence izolas tiun
"verdan mondeton" de la popolo. Se ili iam
diskonigetas Esperanton, do ne
por fari ghin internacia, sed nur por varbi novajn
membrojn por sia anaro,
por sia sekto.
Lau la nuna REU-doktrino, tendarumado estas supera formo
de E-aktiveco,
chefa celo de esperantismo. Chiujaraj tendaroj de
REU-anoj estas speco de
ludo au koncerto au spektaklo sub libera chielo. En tio
estas nenio malbona.
Malbona estas nur tio, ke ghi estas konsiderata kiel
memcelo de E-movado.
Kaj mi ne vidas en en tiuj tendaroj seriozajn temojn, ian
intelektan
laboron, ian ajn interesighon pri problemoj de la
chirkaua mondo. Rezulte -
ankau la mondo ne interesighas pri esperantistoj.
Mi verdire miras - REUanoj vivas en, eblas diri, sankta
lando, ili
(plejparte) apartenas al granda popolo kun glora
historio, kun belega
religio, arto, ktp. Sed ili kvazau ne rimarkas chion
tion.
REU faras nenion por diskonigi rusan kulturon, por
disvastigi veron pri
soveta periodo (kiun oni nun pentras nur per nigra
farbo). Kian miregigan
E-lingvan ret-pagharon pri Rusio eblus krei, se inter
rusaj e-istoj
trovighus homoj, amantaj sian Patrolandon!!
Kompreneble, patriotismo havas nenion komunan kun
naciismo. Oni devas estimi
kaj shati chiujn naciojn, chiujn naciajn kulturojn.
Esperanto estas solvo de interpopolaj problemoj, ghi
estas bazo kie
renkontighu chiuj kulturoj. Sed nuna E-movado (almenau,
en Rusio) estas
senidea sekto de amuzighemuloj. Sola afero, kiu unuigas
rusiajn e-istojn,
estas la lingvo. Do, temas vere pri "diasporo",
pri ia popoleto, perdinta
sian landon.
Kaj anstatau konfesi kaj korekti tion, iuj forkuras kun
okuloj plenaj je
larmoj, aliaj sensukcese provas shtopi bushon, triaj
multsignife silentas
pro nekapablo ion diri...
ALTERNATIVA STRATEGIA
PROJEKTO POR REU
(àëüòåðíàòèâà
íåæèçíåñïîñîáíîìó ïðîåêòó REU,
íîÿáðü 2000 ã.)
Rusia Esperantista Unio povas kaj devas popularigi
Esperanton en Rusio. Kiel
proksiman celon oni povas preni atingon de 1000-a
membraro ghis fino de
2001-a jaro, kun (memkompreneble) plua kreskado poste.
Char en nia tempo la internacia amikeco, frateco,
justeco, problemoj de
interkompreno estas same kaj ech pli akraj ol antaue, oni
povas konstati, ke
kruta kvanta kaj kvalita kresko de E-movado estas tute
realigebla.
Por atingi tion, necesas grave shanghi la strategion de
la movado,
unuavice konsiderante novajn teknikajn eblecojn de
komunikado (Interneto).
Vershajne, ekzistas senco rezigni la hierarhhian
strukturon kaj akcepti
retan strukturon de E-movado. Tio signifas, ke chiuj
esperantistoj estu
egalrajtaj, char ili estas samideanoj kaj preskau
"samreligianoj".
Praktiko de lastaj jardekoj pruvas, ke kiel gvidantoj de
E-movado estas ne
chiam elektataj la plej taugaj personoj. Personaj
simpatioj kaj antipatioj,
malkontento k.s. malsanecaj fenomenoj ege malutilas al la
movado.
La tuta E-movado estas konvencie dividebla je ret-uzantoj
kaj
senkomputiluloj. Ret-uzantoj povas preni sur si taskon de
informado de siaj
samklubanoj.
Oni instigu, ke kiel eble pli da esperantistoj akiru
komputilon kaj alighu
al Interneto, char tiamaniere ili perfekte solvas chiujn
problemojn: pri
lernolibroj, literaturo, informado, komunikigho kun
eksterlandanoj ktp.
Proklami REU kiel libervolan unuighon de amikoj de la
internacia lingvo.
Anonci libervolan alighon sen iaj ajn burokratajhoj
(sufichas deklaro kun
nomo kaj (ret-)adreso).
Rezigni membrokotizojn, char kolekti ilin estas malfacile
kaj ili, estante
tre malaltaj, tutegale solvas neniun problemon. Por chiu
arangho, se ghi
postulas elspezojn, oni kolektu kotizojn aparte.
Rezigni membrokartojn kaj aliajn stultajn burokratajhojn.
Korespondaj (paperaj) E-kursoj ne plu konformas kun
moderna realeco. Oni
evitu pagatan instruadon. Oni memoru, ke plej bonaj
esperantistoj estas
tiuj, kiuj lernis memstare.
Esperantistoj propagandu la internacian lingvon por
plifortigi internacian
pacon kaj justecon inter popoloj. Tio estu ilia supera
idealo. Oni ne
"chasadu" homojn kiel potencialajn
"regatojn".
Char estas proponite, ke REU ighu "reto", sed
ne "piramido", neniuj
oficialaj reprezentantoj estas bezonataj. Chiu estu
libera reprezenti
Esperanton, E-movadon kaj si mem. Esperantistoj ne
respondas pro ideoj kaj
agoj unu de alia.
Chiu E-klubo plejofte
bazighas chirkau unu "brulanta" persono. Se li
ne plu
brulas, la klubo disfalas. Ghi povas ekzisti plu formale,
sed jam sen tiu
"interna fajro", kiu vivigas ghin.
Chio komencighas de "ekbrulo" de iu persono pri
bonega, sankta ideo
ESPERANTO. Kiam li "ekbrulis" (kaj estontaj
sciencistoj ech povos konstati
tion per aparatoj - la auro de entuziasto estas ege pli
forta), li kolektas
chirkau si homojn. Kora flamo chiam altiras kunulojn kaj
"adeptojn".
Dum longa tempo la entuziasto povas sukcese agadi, kaj la
tuta E-klubo
dankas al li sian prosperadon. Sed jen pli au malpli frue
la homo lacighas,
malsanighas, alfrontas personajn problemojn,
transloghighas (aliurben au
alimonden), kaj chio iom post iom ruinighas. Bone, se li
postlasis samajn
entuziastojn - tiam la organizajho povas ekzisti plue...
REU-estraro ne komprenas,
ke dum ne estas renaskita la "interna ideo" de
Esperanto, chiuj ghiaj provoj vigligi la movadon similos
al provoj revivigi
kadavron. Estas ghuste Homaranismo, kiu estas animo de
esperantismo, kaj ghi
en nuna Rusia E-movado shajne tute mankas. Estas nur
ambicioj kaj deziro
amuzighi dum renkontighoj. Jen iom kruela, sed objektiva
konstato de la
aferoj.
Homoj alighos al
Esperanto, se ili scios, ke ghi estas kultura lingvo.
Esperanto ekzistas por ighi internacia lingvo, dua por
chiu homo.
Proksimigho au malproksimigho al realigo de tiu tasko
plene dependas de tio,
kion amasoj opinias pri Esperanto. Ghia publika imago
estas gravega afero.
Esperanto venkos, sed venkos ne dank' al esperantistoj.
Agado de
esperantistoj-movadumistoj, sin eterne kuirantaj en
propra suko, estas
direktita internen, chefe al sinplezurigo kaj amuzado.
Esperanto venkos dank' al neesperantistoj - honestaj,
pensantaj homoj, kiuj
aprobas kaj subtenas la internacian lingvon.
La nuna Rusia E-movado
estas destinita por infaneculoj. Ghi havas nenion
komunan kun celoj de Zamenhof. Ghiaj gvidantoj admiras
sian agadon, sed
envere REU estas sekto, fremda kaj neinteresa al la
popolo. Ghi nun unuigas
nur amuzighemajn gejunulojn. Sagha homo, kiu
ekinteresighis pri la
internacia lingvo, plej vershajne ne trovos sian lokon en
REU - li foriros,
senrevighinta pri Esperanto.
Niaj "gvidantoj" ne deziras fari REU amasa, sed
akcepti nur tiujn, kiuj
akceptas regulojn de ilia ludo. REU povus kaj devus
enhavi milojn da homoj,
sed niaj "gvidantoj" ne deziras tion, char
gvidi amasan organizajhon ili
ne kapablus. Saghaj homoj precipe ne estas bonvenaj en
ilia sekto, kaj oni
faras chion por liberighi de ili.
Ekzistas objektivaj sociaj leghoj pri putrado kaj
degenerado de movadoj.
Kiam iu granda pensulo alportas sur Teron ideojn, kiuj
povas plibonigi la
vivon, kreighas movado por disvastigi tiujn ideojn.
Komence chio iras bone,
sed poste al la ideoj algluighas stultuloj, kiuj iom post
iom farighas
gvidantoj kaj paralizas la movadon, zorgante jam nur pri
sia regado.
Tio okazis kun multaj movadoj (kristanismo,
komunismo...), tio sama okazis
ankau kun Esperanto. Esperanto-movado ne progresas jam
dum multaj jardekoj.
Ghi ekzistetas, kontentigante nur ghiajn gvidantojn, kiuj
suferas je
narcisismo kaj regavido. Sub ilia gvidado ghi progresos
neniam kaj progresi
ech ne povas.
Mi ripetu: multaj miloj da Rusiaj homoj deziras lerni
(kaj lernas)
Esperanton, deziras partopreni la movadon por internacia
lingvo, kaj tamen
REU restas malgranda sekto. Necesas fari revolucion en
REU, forpeli
ambiciajn kaj nekompetentajn gvidantojn kaj fari la
organizajhon amasa,
aktiva, kiel antau 70 jaroj. Tiuj "gvidantoj"
povos gvidi sekcion de estonta
REU - iun rondeton de E-parolantaj ripozemuloj.
A.Ananjin: ...kronis
la ceremonion amuza jxuro pri nekrokodilado.
Jen chefa strategia eraro de la tendar-organizantoj.
Malpermesante uzadon de
la nacia lingvo, la E-gvidantoj atingas sekvajn
rezultatojn:
1) E-aranghoj ighas nekompreneblaj kaj nepartopreneblaj
por ekstera publiko;
2) Oni substrekas, ke Esperanto estas nur lingvo, kaj
esperantistoj estas
aparta etno, kiu malshatas sian propran lingvon;
3) Oni sekurigas dominadon de la E-chiamuloj, char nur
ili kapablas flue
paroli en Esperanto. Chiuj ceteraj, ech se ili estas
saghaj kaj havas kion
diri, estas devigataj silenti...
Chiu nacia E-asocio
respegulas kulturon de sia lando. Franca E-asocio
respegulas francan kulturon, chehha E-asocio - chehhan
kulturon, china -
chinan, ktp. Kaj tio estas tre bona; nur dank'al tio,
ellerninte Esperanton,
ni povas konatighi kun chiuj naciaj kulturoj! Nur Rusia
E-Unio ne respegulas
rusan kulturon. Rusa kulturo, historio, problemoj, shajne
tute ne interesas
gvidantojn de nia movado. Ili "ne rimarkas", en
kia lando ili loghas. Ili
zorgas chefe nur kiel ghissate amuzighi dum someraj
tendaroj. Kiel papilioj,
vere...
Mi estas konvinkita, ke Rusia E-movado devas esti
patriotisma kaj respeguli
rusan kulturon. Nur tiam ghi estos komprenebla kaj
proksima al la popolanoj,
nur tiam ghi estos interesa al alilandaj esperantistoj.
Chu vi vidis iam esperantistojn en rusaj naciaj kostumoj?
Mi neniam.
Interalie, en chiu regiono de Rusio ekzistas siaj propraj
kostumoj kaj
tradicioj; sudrusaj kostumoj tute ne similas al
nordrusaj, ktp. Lau mi, ili
estas belegaj! Sed neniu zorgas montri tiun belecon al la
mondo.
Sennaciismo en Rusio estas unu el formoj de rusofobio...
(Pri renkontighoj kaj
kongresoj) Kial esperantistoj volas MEM organizi tutan
renkontighon au karavanon de komenco ghis fino, se
ekzistas profesiaj
altnivelaj turismaj agentejoj, kiuj povas prizorgi chion
tre bone -
disponigi lokojn, biletojn, shipon ktp. Unuvorte, chiujn
teknikajn aferojn.
Certe, enhavo de la renkontigho kaj lingvo restos afero
de la
partoprenontoj. Al mi shajnas, ke fari pezan organizan
laboron ne estas tre
saghe, se oni povas uzi jam pretajn servojn. Tio estas
same kiel propramane
baki panon anstatau acheti en magazeno...
Turismaj agentejoj. Ili povas bonege prizorgi korpajn
bezonojn de la
vojaghantoj - loghigo, manghigo, biletoj, asekuro,
ekskursoj ktp.
Kio estas pli multekosta, chu fabrikaj produktajhoj au
memfaritaj? Mi
supozas, ke servoj de profesia turisma agentejo estus
malpli multekostaj.
Vi (E-gvidantoj) estos tre bezonataj, char via tasko
estos fari la karavanon
esperantista. Tiu turisma agentejo prizorgu korpojn de la
vojaghantoj; vi
prizorgu iliajn animojn. Vi devos krei amikecon inter la
homoj, aranghi
kontaktojn kun lokaj esperantistoj, elpensi aliajn (ne
nur amuzajn) okupojn
dum la vojagho, ekzemple diskutojn, koncertojn... Via
tasko estos malpli
malfacila el teknika vidpunkto, sed pli malfacila el
mensa, krea vidpunkto.
Kial vi faru tion, kion altnivele povus fari anstatau vi
neesperantistaj
profesiuloj? Nu, imagu komparon: se vi volas aranghi
E-kongreson, chu vi
devos konstrui la kongresejon? Certe, ne - vi uzos jam
pretan konstruajhon.
Chu vi bezonos konstrui manghejon kaj mem kuiri? Ne - vi
uzos pretan
kuirejon kaj profesiajn kuiristojn. Certe, por chio
necesos pagi. Chio estus
malpli multekosta, se vi chion farus mem, sed tio ne
estas reala.
Ghuste tio (kaj nur tio) estus via tasko: krei
esperantistan etoson!
Chiu turisma agentejo ne okupighas pri interna etoso, ghi
prizorgas nur
teknikan flankon. Do, uzu ghiajn servojn kaj ekokupighu
pri "interna ideo"
de la karavano! Mi devas diri (eble vi konsentos kun mi,
eble ne): ne chiuj
esperantistoj estas bonaj homoj. Kaj ne chia E-grupo
povas esti vere
amikeca. Do, estos via tasko elekti vere bonajn homojn,
kiuj povos esti
fonto de Lumo kaj Amo por chiuj, kiuj povos planti
E-ghermojn en trapasataj
lokoj.
...Turistoj kaj sportistoj
jam havas internacian lingvon - la anglan. Per
ghi oni povas komunikighi kun multaj homoj en chiu angulo
de la mondo, sed
per Esperanto oni povas komunikighi nur kun tre malmultaj
esperantistoj.
Tial turistaj kaj sportistaj organizajhoj certe
malakceptos la proponon de
ESPerevertajlo (akcepti Esperanton). Esperanto dume ne
povas servi por pure
praktikaj celoj, ghi estas fakte senutila. Ghi estas ne
io praktika, sed io
idea, ghi estas revo pri pli bona mondo. Nur tre
malmultaj homoj povas
kompreni tion (kaj ech ne chiuj esperantistoj komprenas).
Esperanto ne celu
nun priservi turistojn, sed celu interfratigi homojn sur
neutrala bazo; ghi
ne estu instrumento por persona oportuneco, sed batalilo
por paco! Malmultaj
homoj audos vochon de la ideaj esperantistoj, sed tiuj
malmultaj homoj estos
nia plej utila "akirajho". Sed se Esperanto
iamaniere ighus vaste uzata de
senideaj vojaghantoj, tio (lau mia opinio) estus ech
malbona afero, char
tiamaniere el esperantismo tute elvaporighus la Zamenhofa
"interna ideo".