ÓÐÎÊ 25-é (dudek-kvina leciono)
Vortoj:
forgesi -
çàáûòü
flugi -
ëåòåòü
preghi -
ìîëèòüñÿ
eterna -
âå÷íûé
aklami -
ïðîâîçãëàøàòü
larmo - ñëåçà
seka - ñóõîé
detrui -
ðàçðóøàòü
sincera -
èñêðåííèé
odoro - çàïàõ
blovi - äóòü
modesta -
ñêðîìíûé
tremi -
äðîæàòü
tombo -
ìîãèëà
sango - êðîâü
fali - óïàñòü
kraki -
òðåùàòü
funebro -
òðàóð
mizero - íóæäà
kruco - êðåñò
kreski - ðàñòè
sento -
÷óâñòâî
voki - çâàòü
sankta -
ñâÿòîé
soifo - æàæäà
glavo - ìå÷
eterna -
âå÷íûé
diligenta -
ïðèëåæíûé
promesi -
îáåùàòü
beni -
áëàãîñëàâëÿòü
Traduku la tekstojn.
Horo neforgesebla*
Kiam residis Zamenhof, post findiro
de la unua kongresa parolado kaj "Pregho
sub la verda standarto"**, denove aklamata senfine, multaj
okuloj estis
malsekaj. Tre simple, tre sincere pasis horo, malfacile
rakontebla. Io
flugis en aero, ia blovo eterniga. Chiufoje, kiam cheestinto
rememoras tiun
horon, larmo brilas en rigardo lia. Nova tempo ja naskighis tiam.
Ech ne
mondmilito povis ghin detrui.
Ho, kara naiveco de l' Bulonja tempo! Naskigho nova de l' homaro
kun odoro
de lulilo. Amikaro simpla kaj sincera. Manpremoj. Komprenigho
reciproka.
Paroloj de modesta viro. Grandeco vera de l' genio, vivanta per
ligilo sur
niaj lipoj. Spirito potenca de l' animo pura. Kortremo de
l'homigho komuna.
Ho, tremo de Bulonjo, sekvu min ghis tombo!..
Sur kampoj sangumitaj falis miloj el la plej bonaj. Al urboj kaj
vilaghoj
blovis terurego. Diskrako. Funebro. Mizero. Senfine krucoj
lignaj. Dolore la
restintoj levas la okulojn. Kio morgau? Ho, semo de Bulonjo,
kresku super
tomboj!
(El "Vivo de Zamenhof" de Edmond Privat)
________________________________________
* En la fragmento la autoro rememoras la 1-an Kongreson en
Bulonjo
(Francio,1905).
** "Pregho sub la verda standarto" - versajho de
Zamenhof.
L. L. Zamenhof
La Espero
(Himno esperantista)
En la mondon venis nova sento,
tra la mondo iras forta voko;
per flugiloj de facila vento
nun de loko flugu ghi al loko.
Ne al glavo sangon soifanta
ghi la homan tiras familion:
al la mond', eterne militanta
Ghi promesas sanktan harmonion.
Sub la sankta signo de l' espero
kolektighas pacaj batalantoj,
kaj rapide kreskas la afero
per laboro de la esperantoj.
Forte staras muroj de miljaroj
inter la popoloj dividitaj;
Sed dissaltos la obstinaj baroj
per la sankta amo disbatitaj.
Sur neutrala lingva fundamento,
komprenante unu la alian,
la popoloj faros en konsento
unu grandan rondon familian.
Nia diligenta kolegaro
en laboro paca ne lacighos
ghis la bela songho de l' homaro
por eterna ben' efektivighos.
KONTROLTASKO N 25.
1. Skribu, pri kio
revis la unuaj esperantistoj kaj kial iliaj revoj
dume ne efektivighis.
2. Verku rakonton
"Mi studas Esperanton".
KONKLUDO
Vi finis la kurson. Faru por Vi mem
ekzamenon:
1. Rakontu pri la
temoj: loghejo, familio, mia amiko, mia biografio,
labortago, ripoztago, festotago, mia urbo, ekskurso en alian
urbon, sezonoj,
mia lando, mia plej shatata verkisto.
2. Rakontu, kion
signifas la
Finajhoj: -o, -a, -oj, -aj, -n, -e, -i, -as, -is, -os, -u, -us.
Sufiksoj: -ach-, -ad-, -ajh-, -an-, -chj-, -ebl-, -ec-, -eg-,
-ej-, -em-, -en
d-, -er-, -estr-, -et-, -id-, -ig-, -igh-, -il-, -in-, -ind-,
-ing-, -ism-,
-ist-, -nj-, -uj-, -ul-, -um-, -ant-, -int-, -ont-, -at-, -it-,
-ot-, -op-,
-on-, -obl-.
Prefiksoj: bo-, dis-, ek-, eks-, ge-, mal-, mis-, pra-, re-.
×àñòèöû chu
è chi.
Ìåñòîèìåíèÿ: sia
è oni.
Îáîðîò "ke...-u".
3. Âñïîìíèòå, êàêèå áûâàþò
ìåñòîèìåíèÿ è íàðå÷èÿ è ÷òî îíè
îçíà÷àþò.