Chapitro
I.
1. En la
komenco la Senkorpa Mistero kreis volapukon. 2. Kaj
Volapuk estis senforma kaj kaosa, kaj mallumo estis
en ghi. 3. Kaj la Senkorpa Mistero diris: Estu lumo;
kaj farighis Esperanto. 4. Kaj la Spirito vidis
Esperanton, ke ghi estas bona: kaj la Spirito
apartigis Esperanton de Volapuk. 5. Kaj la Spirito
nomis Esperanton Eterna Tago, kaj Volapukon nomis
Nokto. Kaj estis vespero, kaj estis mateno - unu
tago.
6. Kaj la
Spirito diris: Estu firmajho en la lingvo. 7. Kaj la
Spirito kreis tiun firmajhon. 8. Kaj Li nomis la
firmajhon regula akcento. Kaj estis vespero, kaj
estis mateno, la dua tago.
9. Kaj la
Spirito diris: Kolektighu la reguloj gramatikaj en
unu lokon, kaj aperu la firma grundo; kaj farighis
tiel. Kaj la Spirito nomis la firman grundon
Fundamento. Kaj la Spirito vidis, ke ghi estas bona.
10. Kaj la Spirito diris: La Fundamento kreskigu
verdajhon, kiu naskas ghojon, vortaron, kiu donas lau
sia speco radikojn, kies semoj estas en ghi mem, en
la Fundamento. Kaj farighis tiel. 11. Kaj la
Fundamento elkreskigis verdajhon lau sia speco:
verdan lingvon kaj verdan movadon, vortaron kaj
arbon, kiu havas radikojn, kies semo estas en ghi
mem, en la Fundamento. Kaj la Spirito vidis, ke ghi
estas bona. 12. Kaj estis vespero, kaj estis mateno,
la tria tago.
13. Kaj la
Spirito diris: Estu lumajho en la chiela firmajho,
por apartigi Esperanton de mallumo. 14. Kaj ghi estu
lumajho por lumi super la tero; kaj farighis tiel.
15. Kaj la Spirito faris la grandan lumajhon por regi
la mondon. 16. Kaj la Spirito starigis ghin sur la
chiela firmajho, por ke ghi lumu sur la teron. 17.
Kaj la Spirito nomis la lumajhon Verda Stelo. Kaj la
Spirito vidis, ke ghi estas bona. 18. Kaj estis
vespero, kaj estis mateno. la kvara tago.
19. Kaj la
Spirito diris: la vortaro aperigu movighantajhon,
vivajn estajhojn kiuj fleksebligos la Lingvon. 20.
Kaj la Spirito kreis afiksojn, kiujn aperigis la
Vortaro, la sufiksojn kaj prefiksojn lau ilia speco.
Kaj la Spirito vidis, ke ghi estas bona. 21. Kaj la
Spirito benis ilin dirante: Fruktu kaj multighu, kaj
plenigu la vortaron. (Kaj tial afiksoj tiel multighas
ghis nun). 22. Kaj estis vespero, kaj estis mateno,
la kvina tago.
23. Kaj la
Spirito diris: La vortaro aperigu vivajn estajhojn,
brutojn kaj vermojn. 24. Kaj la Spirito kreis la
neologismojn kaj chiujn malfacilajn vortojn, lau ilia
speco, por eterna turmento de la novaj verduloj. 25.
Kaj la Spirito diris: Ni kreu potencan aferon, kiu
respegulos nian internan potencon; kaj ghi estu la
akso de la lingvo kaj ghi regu ghian gramatikon. 26.
Kaj la Spirito kreis la Akuzativon: en formo de la
finajho N. Li
kreis ghin. 27. Kaj la Spirito diris: fruktu kaj
multighu kaj plenigu la verdan lingvon kaj regu super
chiuj ceteraj reguloj de la Fundamento. (Kaj depost
tiam chiuj verduloj uzas la akuzativon en troa
abundo.)
28. Kaj la
Spirito diris: Jen Mi donis al vi chiujn regulojn de
la Fundamento. Ghi estu por vi sanktajho. Kaj
farighis tiel. 29. Kaj la Spirito rigardis chion,
kion Li kreis, kaj vidis, ke ghi estas tre bona. Kaj
estis vespero, kaj estis mateno, la sesa tago.
"Jen mi
donis al vi chiujn regulojn de la
Fundamento"
|
30.
Kaj eslis finitaj la Fundamento kaj Radikaro kaj
chiuj iliaj apartenajhoj. 31. Kaj la Spirito finis en
la sepa tago sian laboron. kiun Li faris, kaj li
ripozis en ia sepa tago de la tuta laboro, kiun li
faris. 32. Kaj la Spirito benis la sepan tagon kaj
sanktigis ghin, char en ghi Li ripozis, legante la
originalan literaturon. kiun li faris kreante.
Chapitro
II.
1. Kaj
okazis post multaj jaroj, kaj sur la franca tero
aperis mago. 2. Kiu venis adorklinighi antau la verda
stelo kaj disvastigi la lingvon de paco. 3. Kaj lia
nomo estis Bofrunt. 4. Kaj li estis unu el la multaj
fervoraj apostoloj de la verda afero kaj ghuis
seriozan fidon en la verda popolo.
5. Kaj
okazis. ke la satano tentis lin, igante lian koron
fiera kaj jhaluza. 6. Kaj Bofrunt ekpensis en sia
koro: 7. Mi konstruos Iingvon, kiu disvastighos tra
la tuta mondo, kaj mi akiros al mi gloron kaj
potencon. 8. Kaj mi atingos la supron de 1' chielo,
superos la saghon de 1' sinjoro. 9. Kaj li laufaris
idiomon, kiun li nomis Ido. 10. Char ido de la verda
lingvo li volis fari ghin. 11. Kaj la Sinjoro
mallevighis por vidi la faron, kiun faris Bofrunt.
Kaj la Sinjoro diris: jen estas unu popolo kaj unu
lingvon ili chiuj havis: kaj jen, kion tiu (kies nomo
estis Bofrunt) komencis fari. 12. Ni mallevighu do
kaj konfuzu lian lingvon. 13. Kaj farighis granda
konfuzo inter tiuj kiuj faris Idon. 14. En mallonga
tempo farighis el ghi multaj, multaj idiomoj kaj unu
homo ne komprenis la alian. Chiuj ekbatalis inter si
dirante: mia lingvo estas la vera lingvo. 15. Tial
oni donis al ghi la nomon Babel, char tie la Sinjoro
konfuzis la lingvon de Bofrunt. 16. Sed la verdan
popolon la Sinjoro elkondukis el la lando Babela kaj
kondukis ghin en la landon Babilan, char ili havis
unu kaj klaran lingvon.
...Kaj okazis,
ke la satano tentis lin...
|
17.
Jen estas la generaciaro de Ido: Ido havis la aghon
de kelkaj jaroj kaj naskighis al ghi Esperantido. 18.
Kaj Esperantido naskis Occidentalon, Idiom Neutral
kaj Interlingua. 19. Kaj al ili naskighis Neo-Latin
kaj Anglic por eterna malhonoro. 20. Kaj multaj aliaj
ghis la nuna tago kaj ghis la fino de chiuj tagoj.
21. Ili chiuj vivas efemeran vivon, char ili estis
polvo kaj refarighos polvo.
Chapitro
III.
1. Kaj kiam
Ido komencis multjghi sur la tero kaj al li naskighis
filoj kaj filinoj. 2. Esperantido, Occidental, Idiom
Neutral kaj aliaj. 3.Tiam la filoj de la verda popolo
ekrigardis en iliajn vortarojn kaj gramatikojn kaj
multaj novajhoj plachis al ili. 4. Kaj la Sinjoro
vidis, ke granda estas la malboneco de la homoj, kaj
ke chiuj pensoj kaj intencoj de iliaj koroj estas nur
malbono. 5. Kaj la Sinjoro diris: Mi ekstermos tiun
malbonon kaj la herbachojn, kiujn tiuj homoj plantis
en la vortaron de la verda lingvo. 6. Sed Diofilo
Kara trovis plachon en la okuloj de la Sinjoro.
7. Jen
estas la historio de Diofilo Kara: Diofilo Kara estis
homo virta kaj senmakula en sia generacio; kun la
Fundamento Diofilo Kara iradis. 8. Kaj la Sinjoro
diris al Diofilo Kara: fosu al vi sulkon el fideleco
kaj obstino. 9. Fenestreton faru en la flanko por
enlasi aeron kaj iom da necesaj novaj radikoj.
10. Mi
venigos diluvon sur la teron por ekstermi chiun
superfluan novajhon. Chia reformemo, kiu estas en la
verda popolo, pereos. 11. Kaj mi starigos mian
interligon kun vi; kaj vi eniros en la sulkon, vi kaj
viaj dischiploj. Kaj la Fundamento gardos vin. 12.
Kaj el chiu regulo, el chiu afikso, el chiu
fundamenta radiko enkonduku po unu ekzemplero, chiu
lau sia speco. 13. Kaj Diofilo Kara tion faris.
Chion, kiel la Sinjoro ordonis, tiel li faris. 14.
Kaj Diofilo Kara kaj aliaj liaj dischiploj, kaj la
amikoj de liaj dischiploj eniris en la sulkon. 15. El
la regulo, el la afiksqj kaj el chiuj fundamental
radikoj po unu ekzemplero venis en la sulkon, kiel la
Sinjoro ordonis al Diofilo Kara. 16. Kaj la Diluvo
venis sur la teron kaj dauris longan tempon. 17. Kaj
ghi forbalais el la lingvo la pestajhojn de Ido,
Esperantido kaj aliaj. 18.Ankau la grandan vortaron
de Jhuan Miopoe la diluvo pereigis. 19. Kaj post paso
de ventego la diluvo chesis kaj la fundamento
elsekighis.
"Diofilo
Kara estis homo virta kaj senmakula..."
|
20.
Kaj Sinjoro diris al Diofilo Kara jene: 21. Eliru el
la sulko, vi kaj viaj dischiploj kaj la amikoj de
viaj dischiploj kune kun vi. Chiujn regulojn, kiuj
estas kun vi, la afiksojn kaj radikojn elirigu kun
vi. 23. Kaj eliris Diofilo Kara el la sulko, kaj liaj
dischiploj kaj la amikoj de liaj dischiploj kune kun
li. 24. Chiuj reguloj, chiuj afiksoj kaj chiuj
radikoj, lau sia speco, eliris el la sulko. 25. Sole
la vorteto "po" restis en la sulko, char
Diofilo Kara, elirante ne rimarkis ghin. 26. Kaj tial
la piaj verduloj ghis nun ne scias precize, chu post
"po" oni povas uzi la akuzativon au ne.
27. Kaj
Diofilo Kara kaj liaj dischiploj ekkantis kanton al
la Sinjoro: 28. Se longa diluvo kaj ventoj subitaj
velkantajn foliojn deshiras, ni dankas la ventojn kaj
repurigitaj ni fortojn pli freshajn akiras.
29. Kaj
Diofilo Kara konstruis altaron al la Sinjoro sur tiu
loko kaj nomis tiun altaron Lingva Komitato.
Chapitro
IV.
1. Kaj
estis unu viro en la lando svisa kaj lia nomo estis
Hodler. 2. Kaj la Sinjoro inspiris lin, dirante:
arigu la verdulojn el chiuj flankoj de la mondo kaj
mi faros vin forta kaj universala ligo. 3. Kaj mi
benos vian laboron per sukceso kaj prospero, kaj via
nomo farighos juvelo de 1' popolo. 4. Kaj Hektor
faris tiel. Li venigis la popolon el chiuj flankoj de
la mondo kaj faris grandiozan aferon. 5. Kaj li
konstruis la verdan Sanktejon kaj enirigis en ghin
chiujn justulojn, kiuj trovis plachon en la okuloj de
l' Sinjoro. Kaj la sanktejon li nomis universala
verda asocio, kaj ghi farighis la templo de chiuj
verduloj. 6. Kaj li konstruis ghin tiel: chiu
verdulo, venanta en la templon, devis kontribui sian
monoferon kaj la chefpastro absolvis lin el chiuj
pekoj. 7. Nur la plej piaj pilgrimis al la sanktejo,
la ceteraj starigis inter si en chiu loko pastrojn
kaj helppastrojn, kiuj preghis pro ili. 8. Kaj
chiujare la templanoj ricevadis la preghlibron.
"Kaj
estis unu viro en la lando svisa kaj lia nomo
estis Hodler."
|
9.
Kiel firma Roko restis tiu templo ghis la nunaj tagoj
kaj ghis la fino de chiuj generacioj. 10. Kaj la
graco de 1' Sinjoro ripozas sur ghi, kaj al ghi estas
turnitaj la okuloj de la tuta verda mondo. 11. La
patriarko Jakob (Hans) estas starigita tie kiel
chefpastro kaj li vekas en la verda popolo piecon kaj
oferemon. 12. Kaj kiun li ne povas konverti per la
preghlibro, li varbas per premio.